Πληροφορίες για την Ένωση

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Άδικη Κριτική (Forum-Ένθετο του Έθνους, 14.01.2012)

Η ΕΝΑΠ σας παρουσιάζει το άρθρο του Γιάννη Αλεξάκη στο Ένθετο του Έθνους "Forum" με τίτλο: "Άδικη Κριτική"

Το FORUM, επιχειρώντας να συμβάλει στον δημόσιο διάλογο που αναπτύσσεται για το μέγεθος, τη φυσιογνωμία και τη λειτουργία ενός νέου κράτους, επιτελικού χαρακτήρα, φιλοξενεί τις απόψεις του επικεφαλής της Task Force στην Ελλάδα, Horst Reichenbach, του αρμόδιου υπουργού Δημήτρη Ρέππα, καθηγητών, συνδικαλιστών και παραγόντων της Δημόσιας Διοίκησης.

Διαβάστε εδώ όλη την αρθρογραφία για τη λειτουργία του νέου κράτους.

ΟΙ ΜΥΘΟΙ, ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Τι Δημόσιο θέλουμε

Mεγάλο θύμα ή μεγάλος ασθενής; Ευνοημένο ή αδικημένο; Tι είναι, τελικά, το ελληνικό Δημόσιο; Πεδίο βολής των κυβερνητικών επιλογών και των εμπνεύσεων της τρόικας ή, μήπως, συναυτουργός των δημοσιονομικών δεινών που ταλανίζουν τη χώρα;

Οπως και να 'χει, η συζήτηση για τον δημόσιο τομέα, στενό και ευρύτερο, δεν ανταποκρίνεται απλώς σε θεωρητικές ανάγκες, αλλά σε επείγουσες προτεραιότητες, από την εξυπηρέτηση ή μη των οποίων θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό η δυνατότητα της χώρας να ξεφύγει από τον κλοιό των ημερών.
Τι Δημόσιο θέλουμε

Αδικη κριτική

Η υποχρέωση που έχει αναλάβει η χώρα με το Μνημόνιο, για εξορθολογισμό των δημοσίων δαπανών, έχει οδηγήσει την αναγκαία, συζήτηση για το Δημόσιο να διεξάγεται σε κλίμα έντονης και ισοπεδωτικής κριτικής απέναντι σε καθετί δημόσιο.


Η υποχρέωση που έχει αναλάβει η χώρα με το Μνημόνιο, για εξορθολογισμό των δημοσίων δαπανών, έχει οδηγήσει την αναγκαία, κατά τα άλλα, συζήτηση για το Δημόσιο να διεξάγεται σε κλίμα έντονης και ισοπεδωτικής κριτικής απέναντι σε κάθε τι δημόσιο, συμπεριλαμβανομένων των λειτουργών – αλλά και των λειτουργιών - της δημόσιας διοίκησης. Για παράδειγμα, αντί να γίνεται λόγος για μια ορθολογική μεταρρύθμιση και εξορθολογισμό της απίστευτης σπατάλης πόρων, θεσπίζεται με απίστευτη προχειρότητα η λεγόμενη εφεδρεία, λες και έχουν διασφαλιστεί όλα τα αναγκαία προηγούμενα στάδια και οι υπηρεσίες που πρέπει το κράτος να προσφέρει θα γίνουν έτσι καλύτερες. Είναι βέβαιο πως το κλίμα αυτό δε βοηθάει καθόλου στην αναζήτηση εκείνων των ορθολογικών λύσεων που θα επιτρέψουν την πραγματική εφαρμογή ενός προγράμματος μεταρρυθμίσεων, με σκοπό να καταστεί η Διοίκηση μοχλός ανάπτυξης.
Στο ερώτημα «ποιο κράτος θα μας βγάλει από την κρίση» η Ένωση Αποφοίτων ΕΣΔΔ & ΕΣΤΑ, έχει απαντήσει εδώ και δύο έτη, εκπονώντας και παρουσιάζοντας ρεαλιστικό σχέδιο δράσης για την «διαχείριση κρίσης» στο κεντρικό κράτος και τις αποκεντρωμένες δομές του, η υλοποίηση του οποίου με ίδια μέσα συνεπάγεται μηδενικό κόστος. Απαιτείται ο σχεδιασμός ενός κράτους ισχυρού στον ρυθμιστικό και εποπτικό του ρόλο και ικανού να αποτελέσει τον κύριο μοχλό ανάπτυξης της χώρας. Απαιτούνται, επί παραδείγματι, οριζόντιες «ακτινωτές» δομές στα Υπουργεία, ανά τομέα πολιτικής, ώστε να διευκολύνεται ο ανύπαρκτος σήμερα οριζόντιος συντονισμός και η ενδυνάμωση του κάθετου ελέγχου και εποπτείας επί των πολιτικών σε όλα τα επίπεδα διοίκησης. Επιπλέον, επιβάλλεται να αλλάξει συνολικά ο τρόπος λειτουργίας των υπηρεσιών, ώστε από την διαχρονική «χύμα» κατάσταση που επιτρέπει λογής παλινωδίες και αυθαιρεσίες, να υπάρξει μεγαλύτερη αυτονομία, δέσμευση και λογοδοσία για την επίτευξη αποτελεσμάτων. Όραμα και σταθερή πολιτική βούληση είναι αναγκαίος όρος επιτυχίας, όπως επίσης και η θέσπιση ενός διακριτού διυπουργικού σώματος ικανών δημοσίων υπαλλήλων με «αίσθημα του ανήκειν», για την εξασφάλιση της συνέχειας του κράτους, το συντονισμό των δημόσιων πολιτικών και την εμπέδωση μεταρρυθμίσεων σε τομείς αιχμής. «Θεραπείες – σοκ» σε μια τέτοια μετάβαση, χωρίς διαβούλευση και συναίνεση, δεν έχουν θέση, καθώς μόνο την παράλυση της κρατικής μηχανής επιφέρουν.
Αγκυλώσεις, αναχρονιστικές νοοτροπίες και «φόβος για την αλλαγή» πρέπει να ξεπεραστούν και όχι να καλλιεργούνται. Στον τομέα αυτό η κυβέρνηση δυστυχώς αποτυγχάνει παταγωδώς, καθώς αντί για τη διεξαγωγή ενός αναγκαίου και ειλικρινούς διαλόγου μάλλον πρωτοστατεί στην καταρράκωση του κύρους της Διοίκησης και καλλιεργεί την βεβαιότητα ότι η μεταρρύθμιση του Κράτους θα αποτελέσει το όχημα για ένα πογκρόμ εναντίον των υπαλλήλων. Δεν μπορεί να αναρωτιόμαστε τι φταίει στο δημόσιο, όταν ζούμε ένα σκηνικό υποβάθμισης και απόλυτης προχειρότητας, παραλυτικής για την λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, ακόμη και οπισθοδρόμησης. Ορισμένοι μάλιστα απαντούν χωρίς αιδώ ότι μάλλον οι δημόσιοι υπάλληλοι ευθύνονται για τις απίστευτες παλινωδίες του πολιτικού προσωπικού! Υπό τα δεδομένα αυτά, δεν μπορούμε να είμαστε ιδιαιτέρως αισιόδοξοι. Άλλωστε, και οι μέχρι τώρα εξαγγελίες για την πολυπόθητη, κατά τα άλλα, αξιολόγηση των υπηρεσιών και των υπαλλήλων, εντείνουν τις ανησυχίες. Χωρίς να ορίζεται ποιος είναι ικανός να κάνει τι, με ποια μέσα, χρονοδιάγραμμα και στόχο (μεταρρυθμίσεις δηλαδή της δεκαετίας του '60), ομιλούν για αδιάβλητη αξιολόγηση των υπαλλήλων και των υπηρεσιών μέσω ιδιωτικών εταιριών και με την εγγύηση του ΑΣΕΠ. Από τη στιγμή που δεν υπάρχουν ούτε καν οι προϋποθέσεις της αξιολόγησης, είναι τουλάχιστον προκλητικό να καταστήσει κανείς τον καταξιωμένο θεσμό του ΑΣΕΠ οιωνεί «πλυντήριο», και σίγουρα δεν μπορείς να περιμένεις πολλά όταν βάζεις το κάρο μπροστά από το άλογο.
Η αναγνώριση των αιτιών της κρίσης είναι προαπαιτούμενο της εξόδου μας από αυτήν και σίγουρα απαιτεί επώδυνες παραδοχές. Η εγκληματική ανευθυνότητα και ανικανότητα όσων διαχειρίστηκαν την οργάνωση και λειτουργία του Κράτους μας είναι δεδομένη. Το σημερινό τέλμα σίγουρα δεν ήταν αναπόφευκτο. Αποτελεί, όμως, την αναπόφευκτη συνέπεια ενός πολιτικοδιοικητικού συστήματος εν πολλοίς παραδομένου σε πελατειακούς και συντεχνιακούς μηχανισμούς και μιας νοοτροπίας του πολιτικού κατεστημένου να κυβερνά και να διοικεί το κράτος όχι ως εμπνευσμένη ηγεσία αλλά ως «κομματάρχες» παλαιάς κοπής. Ο εθισμός στη νοοτροπία απαξίωσης της δημοσιοϋπαλληλίας και του εξαναγκασμού της σε σχέσεις είτε υποταγής προς τον εκάστοτε πολιτικό πάτρωνα είτε συντεχνιακής ισχύος, είναι κάτι που κάθε εμπλεκόμενο μέρος πρέπει να αποβάλλει. Η τρέχουσα συγκυρία απαιτεί συστράτευση και επένδυση στο προσωπικό της διοίκησης, ιδίως στα ικανά, καταρτισμένα και αξιοκρατικώς επιλεγμένα στελέχη της και επίσημη, θεσμική και συλλογική κινητοποίησή τους για δράση μπροστά στο τέλμα. Είναι ακατανόητο να επιμένουν να παραγνωρίζουν την στοιχειώδη αλήθεια ότι το βάρος υλοποίησης μιας μεταρρυθμιστικής προσπάθειας, φέρουν οι ίδιοι οι δημόσιοι λειτουργοί, και πρωτίστως οι επαγγελματίες της διοίκησης, που διαθέτουν τεχνογνωσία και σύγχρονη διοικητική κουλτούρα. Η συντονισμένη απαξίωση των ανθρώπων αυτών ουδόλως εξυπηρετεί.
Ο Γιάννης Αλεξάκης είναι πρόεδρος Ενωσης Αποφοίτων ΕΣΔΔ & ΕΣΤΑ

Βράβευση αποφοίτων ΕΣΔΔΑ και συνεργασία με το Κέντρο Καινοτομίας της Microsoft

Δύο απόφοιτοι της ΕΣΔΔΑ, ο Θοδωρής Παπαδόπουλος και ο Γιώργος Θεοχάρης,  τιμήθηκαν με το 1ο βραβείο καλύτερης τεχνολογικής εφαρμογής στον 2ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Καινοτομίας στην Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, που οργανώθηκε στην Αθήνα την 1η Δεκεμβρίου 2011.
Η εφαρμογή αφορούσε στην υλοποίηση ενός πιλοτικού αποθετηρίου δημόσιων οικονομικών δεδομένων και βασίστηκε σε εργασία που έγινε στο πλαίσιο του μαθήματος «Ανοιχτά Δημόσια Δεδομένα» της ΕΣΔΔΑ, με την επίβλεψη του κ. Πρόδρομου Τσιαβού, καθηγητή στο Open Knowledge Foundation του Λονδίνου.

Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο και περαιτέρω ανάπτυξη της εφαρμογής, σε συνεργασία με το Κέντρο Καινοτομίας της Microsoft.

Τις βραβευθείσες εργασία και παρουσίαση μπορείτε να τις βρείτε εδώ.

Πηγή: www.ekdd.gr, WeGov